İFTARLIK GAZOZ Film Yorumu :

   Merhabalar,

   Dün izlediğim bir sinema filminden bahsetmek üzere buradayım şuan. Umarım üst üste iki film yazısı sıkıcı olmayacaktır sizler için.

                                               
Filmin Adı : İftarlık Gazoz
Vizyon Tarihi : 29 Ocak 2016
Süresi : 1s 55dk
Yönetmen : Yüksel Aksu
Oyuncular : Cem Yılmaz, Berat Efe Parlar, Okan Avcı, Yılmaz Bayraktar, Macit Koper, Greta Fusco, Mustafa Alabora
Tür : Komedi, Dram
Konu : "1970’ler Türkiye’sinin barış ve huzur dolu Ege kasabalarından birinde ailesi ile beraber yaşayan Adem, zeki ve çalışkan bir öğrencidir. 5.sınıfı yeni bitiren Adem, yaz tatilini boş geçirmek istemez ve ailesine Gazozcu Cibar Kemal Usta ile çalışmak istediğini söyler. Zor da olsa ailesinden izni koparan Adem gazozcu çırağı olarak çalışmaya başlar. Ramazan ayının başıdır ve Adem camide imamın oruç ile anlattıklarını üzerine alınır, üstelik Berna da oruç tutacaktır. Küçük olduğu için oruç tutmasına izin vermeyen ailesinden gizli oruç tutmaya başlar fakat Ege’nin yaz sıcağında, bir yandan da gazoz satarken oruç tutmak hiç de kolay değildir. Hele de bozmanın kefareti 61 gün iken ve Berna’nın aslında direk orucu tuttuğunu öğrenmişken! Susuzluk ve açlık onu çok yormuştur, seraplar görmeye başlar. Adem’in yaşadığı bu zorluklar, onu bir maceranın içine sürükler."

Yukarıda ki kısım alıntı tabii. Film orada bahsedildiği kadar basit değildi. Sahneler çekimler bana kalırsa üst düzeydi.

Hele ki oyunculuklar gerçekten ciddi anlamda harikaydı. Berat Efe Parlar yaşını başını almış bir çok oyuncuya taş çıkaracak kadar üst düzey bir oyunculuk gösterdi bana kalırsa hatta bir çok sahnede Cem Yılmaz'ı bile ezip geçti.

   Film sizi alıp anında o dönemin Ege'sine götürüyor. Son sahnelerine kadar bol bol güldüğüm bir filmdi. Argolar, küfürler bile oldukça yerli yerindeydi hiç bir şeyde fazlaya kaçılmamıştı. Yani nasıl desem film oldukça duruydu. Abartıdan uzak, sadece sana elini uzatıp seni o günlere götüren bir filmi. Oldukça beğendim.

İzlerken sık sık "ay çoook güzeeel" dediğimi hatırlıyorum. İçimden hep "neden o dönemde orda yaşamak yerine şuan buradayım ki" dedim. Yani bir dönemin samimiyeti böyle güzel anlatılamazdı herhalde.

   Yazan, yöneten, oynayan herkesi ayakta alkışlamak gerekir gerçekten. Şuana kadar izlediğim tartışmasız en güzel filmler arasındaydı. Hatta benim izlediğim bu yıl vizyona giren en iyi filmdi.

Müzikleri de bir o kadar güzeldi hepsi uzun zamandır dinlemediğim ama her duyduğumda içimi cızlatan müziklerdi zaten bir filmin veya dizinin izlenmesinde ki en önemli faktörlerden birisi müzikleri değil midir?

    Hele sonunda olanları bir bilseniz ağlamaktan içim çıktı. Uzun zamandır bir filme bu kadar ağlamamıştım. Her şeyi içimde bire bir yaşadım. Zaten sizi o dünyaya öyle bir sokuyor ki o yaşananları hissetmemek imkansız. Bir de eğer o dönemde ki bazı şeyler hakkında önceden bilgi sahibi iseniz. Hala anımsadıkça ağlamak istiyorum. Neden ağladığımla ilgili sahneden bahsetmek filmi anlatmak olacağından bir şey demiyorum ama şu kadarını söyleyebilirim o dönemde bunların gerçekten yaşandığını bilmek çok içimi yakan bir şey oldu.

   Film boyunca gülümseyip sonunun böyle bitmesi gerçekten sarstı. Fragmanlardan biraz biliyordum böyle bir şeyler olacağını ama bunu asla bilemezdim.

   Çok samimi, çok içten, çok bizden bir filmdi. Vizyondan kalkmadan mutlaka hatta lütfen bir gidip izleyin derim sizide sarıp sarmalayacağına eminim...

Aşağıya kısa fragmanlarını da ekliyorum zaten uzunu bir çoğunuz izlemiştir. Asıl güzel olanlar bunlar.

Tekrar söylüyorum filmi lütfen izleyin ve izledikten sonra bana düşüncelerinizi yazın. Bekliyorum...

Görüşmek üzere...